2001 Finland

Zondag 8 juli 2001

Maandag 9 juli 2001

km stand 7498
wakker geworden door de regen. Spullen in gepakt en de tent toch nog droog gekregen. En … weggereden eerst naar Perstorp alwaar ik koffie en gebak heb genuttigd. Boodschapjes gedaan brood en kaas en toen konden de spelen beginnen.
Via 21 Tyringe, Hasslehom (richting) via Stoby (23) alwaar het plots begon te regenen. Lekkere jas behalve het kraagje, krijg natte rug. Naar Vaxja en toen uit het nixs onweer, bliksem, windstoten en dan rij je natuurlijk net waar helemaal nixs is, behalve bomen, bomen en bomen. Dus langs de weg op een zeer kleine parkeerplaats gaan staan, ja, met onweer levensgevaarlijk, maar ik zag nixs meer. Op mijn motor blijven zitten want de wind ging met onwijze windstoten dat hij zelfs met mij erop bijna omwaaide. Dus daar hing ik voor zeker 20 minuten bah, bah. Maar ook dat hoort erbij!!!!!!!!
Eindelijk werd het minder heb toen eerst een veiliger plekje opgezocht en gerookt. Daarna is het de gehele weg blijven regenen, zon enz.
Via weg 23 overgegaan naar weg 34 richting Vimmerby, echt weird hier, wel 490 km lang kom je niemand tegen op de weg en dan op eens wordt je ingehaald. Ondertussen gewoon lekker gereden ondanks dat de vermoeidheid begon toe te slaan. En ja hoor eindelijk Gullringen, 4 huizen volgens Johan en natuurlijk kon IK DIT NIET VINDEN. Want er waren wel 2 straten en ik had natuurlijk de verkeerde. Johan gebeld en zo binnengeloosd. De gehele fam. was er, en zeer aardig. Viel met mijn neus in de boter, Iris’ haar vader vierde zijn verjaardag. De lekkerste aardappelsalade van mijn leven gegeten.
En een TAART goddelijk, cake met aardbeien (gedeeltelijk zelf geplukt) met slagroom, gezellig geklets en om 23.00 naar bed.

Dinsdag 10 juli 2001

km 7838
Zeer vroeg op (6 uur) en gebroken, pijn in mijn gehele lijf.
Maar het weer zag er redelijk uit. Rustig alles ingepakt en daarna lekker in de tuin gezeten. Om een uur of negen kwam er leven in het huis, koffie en ontbeten en tegen 9.30 weggereden. Lekker weer, hiep hoi.
Via weg 34 naar Kisa en door naar Linkoping en daar de e4 op. Het ging als de gesmeerde bliksem. Nog lekker onderweg Zweedse weet ik veel wat en terug op de snelweg, holy shit bakken regen, onweer dus parkeerplaats op regenbroek aan en gaan nog 170 km te gaan is te doen toch. Maar dat had ik gedacht het bleef gaan, zag nixs en geen parkeerplaats dus op goed geluk achter 2 rode lampjes aan. Uiteinelijk gestopt, getanks, koffie gedronken en wachten. Maar nixs geen verandering, dus gewoon gaan, weer rode lampjes opgezocht en hangen op afstand en langzaam kwam het water binnen. Nat kruis en langzaam via mijn nek, maar het moet gezegd worden de jas (nieuw) zelf deed het goed.
Kortom regen en zon, 50 km voor Stockholm een enorm wolkbreuk het water stond binnen 2 minuten op de weg, dus had ik eigenlijk een waterscooter. Maar gelukkig bleef de motor stabiel en voelde ik nixs glijden (pfff) en ondertussen kwam en het water via mijn enkels naar binnenlopen (bah). Het verkeer om mij heen en ik dus ook reden 20 km per uur dus dan weet je het wel. En ik dacht nog niet stoppen want dan stap ik NOOIT meer op. Dus rijden maar, vlak voor Stockholm gestopt, mijn schoenen leeggegooid en van alles uitgewrongen. Maar mijn onderkant van de motor is schoon al het smeer is weg.
Na koffie weer opgestapt het was bij drieen en wist eigelijk niet hoe laat die boot naar Turku zou gaan. Dus shit waar moest ik heen, kortom eerst heb ik sight seeing gedaan, paleis noordeinde is kleiner dan dat van de Zwwedse Koning. Har je weet dus wel weer hoe laat het was ….. Ok toegegeven ik was de weg kwijt. Dus vragen, shit hoe heet de maatschappij? want er zijn hier vele havens. Geen idee, dus rijden als een blinde kip, maar har je gelooft het niet ik herkende een BOCHT naar rechts (maar dat zegt jouw natuurlijk nixs) en ja hoor langs dat Stadion en voila daar was het dus gelijk gassen en in de wachtrij gaan staan (DRUK). Regen, Regen, wachten …. pff maar ik was er. En na 2.30 uur bleek dat ik mee kon, dus compleet out of space kaartje gekocht en weer wachten. Eindelijk aan boord de motoren als laatste, vreemd hoor, maar ok, daar stond ie dan tussen de HD’s, mijn stoere meisjesmotor.
Ben gelijk gaan eten, slaapplekje gevonden en een paar uur gepit (denk ik, want zelf heb ik het gemist). Tua weet dat ik kom, dus straks lekker douchen want ik stink erger dan hel. Mijn schoenen zijn nog steeds nat, en mijn voeten hebben Meriam nodig, ze zijn wit, vol met vellen. Zo gaat hopelijk de vreetschuurr open en dan is er koffie.
Wordt vervolgd met km stand.

Woensdag 11 juli 2001

Hi there!
I picked up Inge at the harbour this morning, she’s looking fine! A little bit tired, but fine!
Now she is at our place, drinking coffee and having a shower! ( She smells funny..:) )
I’m pissed of on my work, waiting to come home and have a real talk with her..
Raikku and Inge are coming to see me today, I’m waiting for it!
I’m still sorry that you are not here…..:(
Hugs, Tua

Woensdag 11 juli, 2001, 16:25
Email van Inge:
From: inge wolfs

Donderdag 12 juli 2001

Heerlijk geslapen, in de tuin gegeten. Lekker lui geweest (Oja, gisteren heerlijk in de sauna gezeten, foto’s van de meisjes gezien, goh, wat zijn ze groot geworden). Raikku moest nog wat aan zijn motor doen dus naar Tua gereden, koffie gedronken en weer op de motor gestapt richting MoominWorld, wat in Naantali ligt, da’s een stadje aan de zee met een onwijs gave haven, waar allemaal restaurants zijn en waar je goddelijk kan zitten. Dat is wat ik heb gedaan, heerlijk in een zwak zonnetje, maar met de wind in mijn haren. Toen rondgelopen en allemaal oude houten huisjes bekeken, postkaarten gekocht en … 2 Moomin-speldjes. Nog wat gezeten, op de motor gestapt, getankt, geld getrokken, want ook hier vliegt het uit je broekzak. Teruggereden en ja, daar was de snelweg die ik moest hebben, nou dat bleek later de verkeerde. Eerst met Harold (via mobiele telefoon) gesproken (was heerlijk) en toen omgedraaid en door het centrum gegaan en toen kon ik het wel vinden. Het was al laat dus Tua was al thuis. Gegeten, geklets (Raikku ging alvast naar het treffen) en gaan slapen.

Vrijdag 13 juli 2001

Wakker geworden met regen, effe gewacht en toen samen met de dames op uitlaat tocht (was na Boy de 2de keer in mijn leven dat ik met honden, 2 collies dus, op uitlaat tocht ging), en het was een belevenis, raar hoor, maar wel leuk. Het begon weer te regenen dus snel terug, ontbeten en zie zo wel wat ik ga doen.
En daar was Tanja een stuk groter dan 2 jaar geleden, maar nog steeds even aardig en ja, Connie en Nandy, ze was heel erg blij met de bloemetjeshaarband. In ieder geval vanavond naar het treffen. Ben nog effe naar Tua gereden en gevonden, nieuwe handschoenen gekocht daar die andere op zijn (regen he!). Toen besloten om naar het treffen te rijden, Tua vertelde me hoe te rijden. Dus terug naar het huis, spullen pakken, Tanja gedag gezegd en vamenos. Het eerste stuk via de oude weg naar Helsinki en bij een plaatsje rechts af (de naam?) en daarna zou ik wel bordjes zien, niet dus volgens Tua was het ongeveer 20 a 30 km. Dus na 45 km besloot ik de motor om te draaien, want ik had ook nog niemand gezien. En na een tijdje zag ik gelukkig een wagen met motoren, dus in de blinde die gevolgd en ja, daar was een bordje. Na een stuk asfalt, zo’n steentjes weg, brrrr, maar na een km of 5 was het treffen. Raikku zat bij de ingang en ik was blij hem te zien, betaald, tent opgezet en rondgelopen. Het was al aardig druk, wat gezeten enz. Later het vrijwilligerswerk van 2 jaar geleden voortgezet en bij de ingang gestaan, alwaar mensen een formulier dienen in te vullen, naam, afstand in km, soort motor enz. Dus in mijn beste Fins (jaja, talenwonder) ze welkom geheten. Dit tot een uur of twaalf gedaan. In de avond kwam Tua ook om te werken, dus toen was het helemaal gezellig. En als vrijwilliger kreeg ik een zeer mooie cap, waardoor de mensen nu echt dachten dat ik begreep wat ze zeiden, dus een hoop lol en regen. Om een uur of é&eacuten gaan slapen en was in één seconde weg.

Zaterdag 14 juli 2001

Stond op en realiseerde me dat een jaar geleden Harold ellende begon.
(ok, ik dacht dat het de 12de was maar ok(*))
Stond op met regen, at met regen en toen heel even de zon, tijdens de wacht bij de ingang regen, zon, regen. En een klein intervieuw gehad voor een blad dat me zal worden toegestuurd (hoop ik).
Ondertussen Duitsers, mensen uit Estland en een Belg met een Nederlandse vrouw achterop, dus de prijs voor de verste afstand kan ik wel vergeten (jammer).
Ondertussen beginnen de meeste Finnen of gaan gewoon verder met waar ze waren gebleven met drinken. Nu beginnen de mensen langzaam te ontdooien en ondanks dat ze dronken zijn met me te praten, dus ondanks de lucht van ze wel gezellig. Vragen vanwaar ben je, zo zeg .., ben je alleen ja (husband is at home) en ben je op de motor ja, wat voor een TransAlp zozo. Ben ook met het boottochtje meegeweest en gelukkig was het net een uur droog. Gegeten, aardappels, groente en vlees (oja vanochtend bij het ontbijt pap gegeten en het smaakte nog ook) en zie wel of er vanavond nog wat leuks gebeurd. En ondertussen onweer, bliksem, hagel en regen.
Rondgehangen en samen met Tua gewacht op de prijsuitreiking en YES de eerste prijs voor de langste afstand bij de vrouwen. Een enorme beker (hoe ga ik dat nou weer vervoeren) en 2 mooie bierglazen. Ik vond het echt gaaf, maar schrok me dood toen Tua zei dat ik een speech moest houden, maar gelukkig kreeg ik gewoon een hand en kon ik gaan. Oja, voor ik het vergeet, er zijn ook nog foto’s (1, 2, 3) gemaakt van mij op de motor voor bij het intevieuw (spannend). Verders lekker gekletst en gekeken naar dronken Finnen echt lachen. Om een uur of 1 in coma gegaan.

(*)Note van Harold: het was ook de 12e juli 2000, dat ik dat ongeluk kreeg)

Zondag 15 juli 2001

Was erg vroeg wakker door de zon, maar dat was heerlijk. Ontbeten en weer pap gegeten maar een andere dan gisteren. Tent droog in gepakt, alleen het plastic grondzeil was nat. Beker in van alles en nog wat gestopt en geprobeerd veilig uit de bagger te komen. Pff, ik vond het zelf een behoorlijke klus, bij de uitgang motor neergezet Tua gebeld en vertrokken naar huis. Eerst nog kleine druppels maar ze werden steeds groter en groter. Nog net voor het echt losbrak binnen gekomen. Tua kwam ook net binnenzeilen en Raikku ook (die was op de motor, dus zeiknat).

Maandag 16 juli 2001

Tua was ziek vanacht, ze heeft sinds Egypte last van diaree en werd er nu ook echt ziek van. Dus naar de dok, maar dat werkt hier anders, huisartsen zoals bij ons kennen ze hier niet, dus moest ze naar een speciaal ziekenhuis.
Tanja en ik zijn om 11.00 uur vertrokken met de bus naar het centrum en we hebben alle winkels in Turku gehad (pff mijn voeten) maar het was reuze gezellig. En mijn ticket voor de boot betaald (Helsinki naar Stockholm op donderdag). De bus teruggenomen rond 16.30 uur en ben kapot en we zitten nu te wachten op nieuws van Tua want ze moest in het ziekenhuis blijven voor nader onderzoek.
Tua moest in ieder geval blijven, ze krijgt medicijnen en heeft een infuus. Raikku en ik hebben boodschappen gedaan en eten gekookt. Rond 23.00 uur lag ik in mijn mandje.

Donderdag doe ik een dagje Helsinki en vandaar uit met de boot naar Stockholm en in Stockholm wil ik ook een dagje blijven (toerist spelen) en dan langzaam binnen door terug, dus dan ben ik volgende week donderdag of vrijdag weer thuis, pff weg vrijheid :O)

Dinsdag 17 juli 2001

km stand 8394 km
Raikku maakte me om 6.15 uur wakker samen ontbeten. Ziekenhuis gebeld en het gaat gelukkig al beter met Tua. Om 7.15 uur ging Raikku met zijn vriend weg om naar Helsinki de boot naar Rostock te nemen, daar zij nu op vakantie gaan naar Italie naar een treffen daar in de buurt. Later op de ochtend bel ik ook het ziekenhuis om te kijken hoe het met Tua is en of ik wat voor haar kan doen.
Mijn plan voor vandaag is een ritje naar Rauma (70 km buiten Turku), een plaats met een zeer oud centrum vol met mooie houten huizen, althans volgens de informatie.
Om een uur of negen met Tua gebeld en het ging iets beter met haar. Tua’s tandenborstel opgezocht en Tanja wakker gemaakt. Daarna langzaam vertrokken naar het ziekenhuis en ja hoor, het verkeerde. Er is 1 ziekenhuis, maar waar Tua ligt is een ander gebouw, dus weer de motor starten en op naar het volgende gebouw. Naar de 6de etage kamer 114b en daar was de dame, in haar mooie ziekenhuispak. Je krijgt hier dus een echte pyjama, ochtendjas, sokken en slippers, beeldig, beter dan zo’n kort blauw hempje. Ze lag nog aan het infuus maar ze zei dat het beter ging, dus buiten samen een sigaretje gerookt, zij naar binnen ik op de motor (miezer regen).
De weg was enkelbaans en je mocht er 100 km, dus dat ging vlot en na 86 km reed ik de snelweg af Rauma in, motor gestald en heerlijk rondgelopen. Het was erg mooi al deze houten huizen, nog wat gegeten (Pie) en weer teruggereden. Bij de tankstop die ik maakte gezellig Duits met 2 Zwitsers geklets die richting de Noordkaap gingen.
Weer terug in Turku geprobeerd mijn ticket om te zetten, maar voor Turku naar Stockholm was pas volgende week weer plek. Dus ik hou de boel maar zo. Toen naar Tua en ja hoor, ik kon het nu in een keer vinden :o). Tua lag in bed met nog steeds het infuus en had een heel rood hoofd, koorts dus en ze had ook nog steeds last van haar maag.(*) Kotom best wel ziek en maar zeggen dat ze het voor mij zo erg vond, nou nix ervan, ik mankeer nix. Ze was moe, dus ben gauw weer vertrokken.
Thuis gekomen bleek Riakku een papier van de motor vergeten te zijn, welke hij beslist nodig heeft om in Rostock (Estland) aan land te komen. De papieren liggen nu op de tafel hier, maar wat er mee te doen?? Kortom mijn los zittende schoenzool is er nixs bij (tja, na die regen he, dat kennen ze niet hebben, maar heb ze net geprobeerd te plakken met een soort Bisonkit en met de spanbanden de zooi vastgezet, daar de schoenmaker er 1 hele werkdag voor nodig heeft en met sandalen rijden zo lastig is.) Goh, laat ik nu altijd gedacht hebben dat ik aardig kon tikken, maar als ik dit zo zie vergeet het dan maar. Zo nog 30 min. en dan gaan Tanja en ik op zijn Fins taco’s maken, ben benieuwd.

Woensdag 18 juli 2001

De taco’s waren lekker en de zon ook. Tanja had gisteren niet echt veel tijd aan het uitlaten van de honden besteed dus zijn we om 22.00 uur met zijn vieren een flinke wandeling wezen maken (de avondvierdaagse is er nixs bij) ook gezellig staan kletsen met Anne van huisnr. 3, zij had ook Tua’s auto opgehaald en de parkeerbon met zich meegenomen. Ook Raikku’s papieren zijn boven water en worden opgestuurd.
Vanochtend ontbeten, Tanja erop uitgestuurd met de honden en met mijn horloge en met de opdracht blijf minimaal 30 minuten weg anders heb je een probleem. En gelukkig deed ze dat en daarna haar onder de douche gestuurd want daar had ze eigenlijk geen tijd voor (spelen, spelen). Toen belde Tua dat zij vandaag naar huis mocht, dus met gezwinde spoed op mij eigen miepkraak manier het huis schoongemaakt. Gestofzuigd, zelfs onder de kleden, wat Tanja zeer komisch vond, aanrecht enz. Wat kleine boodschappen gedaan en heerlijk in het zonnetje gezeten.
Toen ging de telefooon (huis) en ik had Tua’s moeder aan de lijn en die spreekt alleen Zweeds en mijn Zweeds is ook niet je van het, maar gelukkig begreep ik dat zij Tanja wou spreken i.v.m. Tua, maar Tanja was niet te vinden. Dus hingen wij beide lachend en niet begrijpend aan de telefoon. Dus briefje voor Tanja/Tua gemaakt en eerst naar het ziekenhuis om te kijken of ze er nog was en yes. De dok moest eerst langs geweest zijn, dus maar even gebleven en doorgereden naar het centrum, alwaar ik wat hebbedingetjes heb gekocht en rare worst en brood heb gegeten.
En natuurlijk regende het weer, dus teruggereden en alvast de tank volgegooid. Tua’s kadootje neer gezet en dit zitten tikken. Onder tussen is Tua thuis en moet voorlopig rusten voor een week, maar ze weten nog steeds niet wat ze heeft/had. Straks mijn spullen in orde maken en morgen vroeg op pad.

Donderdag 19 juli 2001

(km 8641)
Helaas pindakaas ‘s avonds kwam er toch een onwijs klote weer, windstoten, onweer, hagel enz. Dus besloten om toch maar niet naar Helsinki te gaan voor die paar uurtjes gluren. (oja heb hier met Finse ondertiteling van de 1ste aflevering van Allstars zitten genieten.) Lekker geklets, pizza gegeten en geslapen.
‘s-Ochtends leek het weer beter, maar toch het ticket teruggeven. En toen naar Vikingline (of zoiets) ticket voor de overtocht met slaapplek, niet naar Stockholm maar naar Kapellskär ongeveer 80 km boven Stockholm. Lekker rondgehangen vandaag, gegeten enz.
‘s Avonds de bagage gepakt en op de motor gedaan. En naar de haven gereden voor de Rode boot, na gewacht te hebben vertrok de boot naar Stockholm, maar ik kon mijn ticket niet omruilen, want er stonden geloof ik wel 40 motoren. De boot kwam, ingescheept, hut gezocht en deze deel ik met een oudere dame. Ben toen gaan eten en snurken er bij.

Routekaart Turku -> Kappelskar.

Vrijdag 20 juli 2001

Was om 6 uur wakker van een behoorlijk schommelend schip (ojee de motor!!!). Gedouched en aan het dek gegaan, shit regen. Dus ontbijt genomen en zit dit nu te tikken, dus in de regen naar Stockholm. Hoop daar een jeugdherberg te vinden voor de nacht, dan kan ik een dagje toerist spelen. De stad waar de boot aan kwam Kapellskär, alwaar het miezerde, boot af (andere motorijders stonden nog te teuten, maar ik opgevoed door Har had al mijn zaakjes voor elkaar en kan gelijk wegrijden, dank).
Na een km of 80 kwam (via E20) Stockholm in zicht en ik had van te voren een route uitgestippeld die volgens mij naar een van de vele jeugdherbergen leidde. Dus na 5 minuten was ik verdwaald (uiteraard het moest eens flink mis gaan, niet), dus gestopt koffie gedronken (knap duur 20 zweedse kronen, 5 piek dus) en de weg gevraagd. OK, ik begreep het en ging vol goede moed op pad (in de regen) en weer fout, maar deze keer wist ik waar ik was (in de buurt van het paleis) en op de kaart gekeken, dan maar een andere jeugdherberg en 5 min later was ik er.
Chapman & Skeppsholem is de naam, motor neergezet en in de rij gaan staan, het was ongeveer 12 uur. En had dank zij mijn NJHC-kaart nog een plekje de anderen achter me konden door naar de volgende herberg (prijs 145 kronen). De bagage in een speciale ruimte gezet, daar je pas na 3 uur op de kamer (te delen met 6 andere dames) mocht. Motor geparkeerd, pff krijg er nog nachtmerries van, de enige plek in de buurt was om de hoek vann het gebouw, schuin (hellingspercentage 60%) en vol met grind enz.
Nou, ik kan je vertellen dat het gelukt is, maar ik was zeiknat van het zweten. (pvd, wat een klus) Ik wou hem zo neerzetten dat ik ook weer ‘makkelijk’ weg kon komen (jaja, vooruit denken). Dus dat was in orde, toen gewone kleding aangetrokken en mijn ‘belangrijke’ dingen in een kluis gestopt. En … op naar het oude Stockholm. Even leek het erop dat het weer zou gaan regen, maar gelukkig bleef het de rest van de dag droog. Eerst van het eiland af en naar het Koninklijk paleis, enorm groot gebouw (Paleis Noordeinde is er nixs bij) en wilde het van binnen bezoeken, maar 100 kronen (25 piek) vond ik wat overdreven voor wat juwelen, een soort ridderzaal en nog een ander vertrek. Wel in een hele mooie kapel geweest vol met bijzonder mooie engelen.(Har, jammer genoeg mocht je hier geen foto’s maken). Op de binnenplaats rondgelopen en het wisselen van de wacht natuurlijk net gemist. Dus verder het oude stadsdeel in, onwijs leuk, vol met leuke winkeltje (Tanja zou hier gek worden van alle hebbedingetjes), wat onzin voor me zelf gekocht (rendiertje van pluche als speldje, zweedse sticker), af en toe versta je zelfs het Zweeds, doordat de woorden soms op het Nederlands lijken. Warm gegeten, zittend op een terras, een Zweed vertelde men wat er op het dagmenu stond. Dus beker melk, aardappel (niet zo lekker als die van Tua, dus zonder room en boter) maar wel met dille of zoiets, dikke beenham en een soort bloemkool in een kaasgebeuren. Het smaakte onwijs lekker. (het eten was 75 kronen). Ondertussen geklets met de Zweed. Daar zeker een uur gezeten en mijn arme voeten laten rusten.
Toen naar de Duitse kerk gelopen, was ook erg mooi (wel foto’s gemaakt?). Vandaar naar de Koningskerk gegaan, maar dat kostte ook 100 marken, dus daar alleen maar rondgelopen. Langs de kade weer terug, daar lag een vikingschip klaar voor een rondvaart, dus ach, laat ik eens een echte toerist zijn, ben dus aan boord gestapt voor een rondvaart van bijna 2 uur. Erg mooi en lekker die wind in je haren. Gedroogd rendiervlees en een drankje waren mijn deel. Ik kreeg het toen op eens te kwaad en heb Har gebeld, moest zijn stem effe horen, gelukkig had hij zijn mobiel aan en was netjes aan het werk. Goh, das was effe fijn. Was rond 19:00 uur weer terug en heb toen nog wat rondgelopen, een sandwich met zalm gegeten en terug naar de jeugdherberg. Daar mijn spullen uit de berging opgevist en ‘mijn’ slaapzaal opgezocht. Er was nog één bed over en dat werd de mijne (één Japanse, één Duitse en drie Deense dames). Gedouched enz.
Toen de route voor zaterdag uitgezet onder luid commentaar van de jeugd (ga je dat lopen of met de trein? Nee, met de motor. Wat, met de motor? Waar ben je geweest? Waar ga je heen? Die motor om de hoek? Mag ik een sigaret hebben/kopen? Zeg, hoe oud ben jij? Pff, zo oud? (en verloren was de jeugdige aandacht) Ben maar gaan slapen.
Gezellig hoor, met vijf snurkende, fluitende, schetenlatende personen.
Ik viel gelukkig snel in slaap.

SMS van Tua: ze heeft een salmonella vergiftiging opgelopen in Egypte en is aan de beterende hand.

Routekaart Kappelskar -> Stockholm.

Zaterdag 21 juli 2001

(km 8760)
Was om 6 uur wakker, dus maar opgestaan, gedouched, sigaret gerookt en mijn spullen gepakt. Toen het lang verwachtte moment, motor op de weg zien te krijgen. Het eerste stukje ging goed, achteruit, maar fuck een diepe kuil en kreeg hem er niet doorheen wat en hoe ik het ook probeerde (toch niet goed genoeg vooruit gekeken, zal Har denken). En dit was de kleinste kuil, de rest was nog dieper. Gelukkig was een gozer achter de balie bereid even een duwtje te geven, na gerichte instructies van moi (zag het al gebeuren …) en ja, het ging. Netjes naar beneden gereden en op de weg geparkeerd. Spullen erop, bakkie koffie en gaan.
Ook de route naar de E20 in zuidelijke richting had ik uitgezocht (wel makkelijk in dit soort landen overal is informatie en zijn kaarten te verkrijgen). Daar Stockholm binnenrijden een ramp is, was ik voorbereid op een 2 uur durende rondrit omm de stad uit te komen, maar ik had mijn huiswerk goed gedaan. Via E20 (in dichte mist, zag nixs) naar Sodertalje, daar via 223 naar Stjarnhov en via de 55 naar Flen. Vlak voor Flen kreeg ik toch wel trek (op deze wegen mag je maar 90, maar het is hier zo mooi dat het snel genoeg is), dus bij een bord, met een kop koffie erop, de weg af. Via een grindpad naar het cafe (dacht ik) gereden, maar het was een groot huis aan het water gelegen, (www.yxtaholmsslott.se).
Ik naar binnen voor een bakkie. Bij de receptie vertelde en mevrouw me, dat koffie 20 kronen was en het ontbijt 50 kronen (ook met koffie). Dus je snapt het al ontbijten. Goh, het leek wel een paleis (was zo hongerig dat ik ben vergeten om een foto te maken) en ik de prinses op de erwt. Onwijs sjiek en ouderwets mooi, Sibelius op de achtergrond en eten maar. Heerlijke rabarberjam, vers fruit, onwijze Zweedse kaas enz. Feest was het. Dus goed gelaafd weer op de motor gestapt, zon scheen en het was feest.
Via de 55 verder naar de 56, naar Lappe. Het was nog zo vroeg (14:00 uur) en de camping lag aan een meer (zwemmen!), dat ik besloot te stoppen. Dus tent opgezet, de was gedaan … hee? Het wordt donker en ja hoor, hagel, regen, donder en bliksem. Gevolg, dik twee uur in de tent gelegen. De boel droog gehouden. Daarna, om een uur of 17:00, was de zon er weer, dus heerlijk op de stijger boven het water gehangen (vond het water te koud om te zwemmen). En nu zit ik dit te tikken.
Oja, Tua heeft (potverdorie) samonella-vergifting.
Denk er over om morgen, afhankelijk van het weer, richting Kristinehamn te gaan.
Macaroni gekocht, eieren en melk en mijn potje gekookt, wel peper en zout gebietst. Smaakte aardig, Nog een wandeling gemaakt langs het meer en toen naar bed. En ja hoor ‘s nacht regen en behoorlijk ook, dus omdraaien en verder snurken.

Routekaart Stockholm -> Lappe.

Zondag 22 juli 2001

(km 8936)
Werd weer eens erg vroeg wakker (6 uur) en het was droog, maar je weet het hier nooit, dus tent afgebroken, spullen in gepakt en om 7 uur reed ik weg. Geen mens op de weg en ik had een kort ritje gepland van ongeveer 200 km over binnendoor weggetjes. Vanuit Lappe (52) naar Odensbacken (207) naar Örebro (redelijk weer). De wegen waren niet overal even goed maar ach, onderweg voor 48 kronen uitgebreid ontbeten en mijn email gecheckt (groeten aan Martin). Heerlijk relaxed gereden. Wat een ongelooflijke hoeveelheid bomen hier, das bijna niet normaal meer. Tussendoor af en toe een beetje miezer niet echt de moeite waard.
Daarna via de E18 naar Kristinehamn, bij Backhammer er af (64) naar Mariestad (E20), daarna overgegaan op de 44 richting Lidköping, vandaar naar Vårgårda (42), ondertussen was het rond 4 uur en het regende weer eens onwijs (bah, krijg er nu toch wel een beetje de balen van), dus weer eens een nat pak. Daar was een campingbordje (in Vårgårda), dus stop, hup naar de camping. Was zo moe en nat dat ik besloot om in de jeugdherberg bij de camping een bed te nemen. De camping kostte 70 kronen en een 2 persoonskamer voor mijzelf 130, dus niet echt ontzettend duur. Motor voor de deur gezet, gedouched, wel 30 minuten (heerlijk, werd weer een beetje Inge). De kamer is gelegen in een voormalig soldatenkamp, dus barakken (lachen) (www.tangahed.com).
Ja hoor, de zon het was gelijk bloedheet. Ondertussen hoorde ik constant een onwijs lawaai, een mannelijke stem die iets omriep, het leken wel cijfers (let op Connie, een ideetje voor jouw vakantie in Zweden), dus ging ik effe kijken. Een veld vol met auto’s voor een gebouw van waaruit de stem klonk. Hee, wat was dat nu. De auto’s zaten vol met mensen met kaarten en hele dikke stiften (ja, die herkende ik) en toen ik beter keek zag ik het, AUTOBINGO. Echt waar, al die mensen zaten dus in hun auto bingo te spelen. En wie de kaart/rij vol had toeterde. Kortom stond met mijn mond open en kwam niet meer bij van het lachen, gaaf he, Con (bingo en je andere favoriete hobby, de auto, gecombineerd). Heb daar een tijdje rondgehangen want ik vond het behoorlijk fascinerend.
Als het bovenstaande op koeterwaals lijkt dan kan dat, want ik zit nu in de plaatselijke pizzeria, alwaar pizza’s en gewoon eten door mensen uit India wordt verzorgd. Oja, ik zit aan het bier. Jaja, was alle koffie, thee en frisdrank zo zat, dat ik dacht, ach wat en ik moet bekennen, het smaakt bijzonder goed. Hoop wel dat ik zo nog kan lopen, moet nog 25 min. terug wandelen naar mijn bed.
Kortom pfffffff zit er doorheen, zo dadelijk lekker slapen en ik zie morgen wel hoe ik ga rijden (80% kans dat ik nu zo langzamerhand de snelweg op ga zoeken). Het eten, draadjesvlees in gorgonzolasaus, asperges en champignons, was uitstekend. Heb net berekend dat ik 350 km heb gereden vandaag.

Routekaart Lappe -> Vårgårda.

Maandag 23 juli 2001

(km 9283)
Heerlijk geslapen. Wat bleek, had de barak voor mij zelf.
Voor ik het vergeet, gisteren, na ongeveer 10 km van de camping, zag ik iets in de verte op de weg staan. Ja hoor, een koe, dwars over de weg heen en hij wou niet naar voor of achteren. Dus flink getoeterd en gelukkig ging ie toen een stukkie opzij dus snel er langs. Dappere dodo, die Inge.
Heb mijn spullen opgepakt, koppie thee en een broodje genuttigd en vertrokken. Het weer zag er onheilsspellend uit, maar het was droog. Via weg 45 naar Göteborg en op de kaart stond een boot.
‘Avontuurlijk’ als ik ben dacht ik, kom, laat ik eens kijken, de boot naar Frederikshaven lag op het punt van uitvaren. Een plekje voor de motor was er, de zon scheen, dus kaartje gekocht en de boot opgereden. Mijn motor moest van het personeel vastgezet worden, dus zeer ‘professioneel’ heb ik dit (onder de blikken van die gasten) gedaan, ben ondertussen wel wat gewend. Lekker op het dek mezelf geinstalleerd voor een overtocht van ongeveer 3 uur. Ook (natuurlijk) heb ik heerlijk gegeten, gepofte aardappel met garnalenderrie (goddelijk). Na 3 uur was ik er klaar voor, de zon was ondertussen weer weg, maar de temperatuur was lekker. Was als 2de van boord en reed Denemarken in. Goh, wat is hier nu de snelheid op de snelweg. Had dus geen idee, maar bijna iedereen reed 130 km, dus ik ook. Lekker tempo, het was ondertussen een uur of 4 geworden en ik besloot na het tanken eens te kijken of er ergens een camping in de buurt was.
Volgens mijn boekje uit 1999 was die in Vejle (E45), dus daar de snelweg af (rond 17.30 uur) en gelijk om de hoek was een benzinestation, daar de weg gevraagd. Moest ik 15 km terug (shit). Toen de vraag bed & breadfast of een jeugdherberg. De jeugdherberg lag nog geen 500 m verder om de hoek, dus de keus was makkelijk. Mocht deze keer een bed op een slaapzaal voor 20 mensen uitkiezen (kosten 90 Deense kronen, inclusief een laken wat hier verplicht is). Ze accepteerden geen creditkaart, maar niet getreurd, een 10 min verder op (lopen) was een automaat. Spullen weggezet en een ‘mooi’ bed bezet en gaan lopen. Heb daar geld getrokken en gelijk spullen voor het ontbijt gekocht, brood (lekker stevig donker), danish blue (what else), worst en melk.
Teruggekeerd, netjes betaald en het telefoonnummer van de pizzeria gevraagd (nee heb geen zin meer om te verdwalen in een stad op zoek naar een restaurant). Helaas pizzeria op vakantie, maar een Deens stel had hetzelfde probleem en vroegen naar een andere pizzeria maar verders werd er niet bezorgd hier. Toen waren deze mensen zo lief om aan te bieden ook voor mij een pizza mee te nemen en daar zit ik nu op te wachten (19.45).
Dus als alles goed gaat rij ik morgen Duitsland in en komt het einde van deze tocht wel erg dichtbij. Jammer aan de ene kant, maar toch ook wel weer fijn (Goh, dat ik dat ooit zou zeggen). De mensen die je ontmoet zijn wel aardig (en och, ze vinden het allemaal zo’n prestatie en zo dapper van me, lachen he), maar ik mis Har toch wel heel erg, gelukkig emailen en bellen we vaak, maar zo erg het gevoel van missen heb ik niet eerder gehad. Maar ja, das het leven. Met een beetje geluk kom ik boven de 10.000 km (vanaf het begin van mijn motorrijden, makkelijk voor de servicebeurt), dat zou mooi zijn. Pizza was heerlijk. Ga nu een beetje genieten van de rust hier langs de snelweg en hoop dat ik niet te hard snurk.
Gereden afstand 316 km.

Routekaart Vårgårda -> Vejle.

Dinsdag 24 juli, 2001